Kacaritakeun jaman baheula di Tatar Sunda, aya hiji kulawarga nu eusina kubudak awéwé kabéh, opatan. Indung bapana geus lila maot. Si bungsu ngaranna Nyi Bungsu Rarang, masih léléngohan ari lanceuk-lanceukna geus karawin.

Hiji mangsa si Bungsu keur nyeseuh di Cigedé. Ningali lauk dina cai nu sakitu alusna. Anéhna lauk téh bet nurut ka si Bungsu. Atuh lauk téh dicokot terus dibawa ka imah jang diingu di balong di

pakarangan imah.Barang lauk geus gedé, sagedé pingping munding déwasa, meureunan. Lanceuk-

lanceukna harayangeu éta lauk, rék dipais. Padahal si Bungsu moal wanieun dageus dianggap batur sorangan sarta dibéré ngaran leungli.

Gancangna carita antukna lauk téh dipais ku lanceuk-lanceukna teras dituang, nyésakeun huluna keur si Bungsu. Si Bungsu ceurik kanyenyerian bari ngubur hulu lauk hareupeun imah. Isukna pe-cenghul jadi kembang eros nu kacida éndahna.

Amanat nu aya dina dongéng si leungli nyaéta ….

A. jadi jelema kudu hawek

B. jadi jelema kudu deleka

C. jadi jelema kudu sabar

D. jadi jelema kudu agul